Gmina
Wieniawa

Wieniawa jest gminą o charakterze rolniczym, na którym gospodaruje się z ogromnym poszanowaniem ziemi i ojcowizny. Grunty rolne stanowią 75 % powierzchni gminy, 16 % zaś grunty leśne. Priorytetem w działaniach podejmowanych przez samorząd jest zapewnienie warunków do aktywności społecznej i gospodarczej w gminie Wieniawa. Mimo rolniczego charakteru nie brakuje również podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wśród nich szczególnie prężnie działają małe i średnie przedsiębiorstwa zajmujące się handlem, budownictwem, przemysłem i wytwórstwem. Na obszarze gminy dominującą formą jest rolnictwo indywidualne.

 

Produkcja rolnicza gminy skierowana jest przede wszystkim na produkcję artykułów żywnościowych (warzywa, owoce, ziemniaki). W strukturze użytkowania powierzchni ziemi na terenie gminy dominuje zagospodarowanie rolnicze.

Gmina Wieniawa pod względem florystycznym wykazuje duże podobieństwo do innych obszarów Równiny Radomskiej.

 

Gmina Wieniawa zajmuje 10 403 ha powierzchni. Charakterystyka gruntów w gminie przedstawia się następująco: - grunty orne stanowią 4467,57 ha; sady – 442,84 ha; łąki trwałe – 1020,35 ha;  pastwiska trwałe – 623,28 ha;  grunty rolne zabudowane – 291,05 ha; grunty pod stawami – 102,78 ha; grunty pod rowami – 49,14 ha oraz grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych – 730,04 ha.

 

Na tle powiatu gmina Wieniawa zajmuje 2 miejsce pod względem posiadanych użytków rolnych.

Użytki rolne gmin powiatu przysuskiego

Gmina charakteryzuje się średnim zalesieniem. Lasy zajmują 1709,57 ha, co stanowi 16 % powierzchni gminy. Jest to wskaźnik zdecydowanie niższy od średniej dla powiatu przysuskiego. Zarządza nimi Nadleśnictwo Przysucha, a z podziału administracyjnego Lasów Państwowych wynika, że największe tereny leśne w powiecie przysuskim zlokalizowane są w dwóch obrębach: gminie  Przysucha i Gielniów.

Zalesienie powierzchni gmin powiatu przysuskiego

Największy kompleks leśny znajduje się w jej północno-zachodniej części. Położony jest między Kamieniem a Plecem. Rozciąga się na obszarze około 700 ha, co stanowi 50% powierzchni wszystkich lasów omawianego terenu. Duży obszarowo las jest położony w okolicach Kalenia. Jego powierzchnia liczy około 350 ha. Większe kompleksy leśne leżą w okolicy Kłudna, na północ od Pogroszyna oraz koło Zawad.

 

KLIMAT

Obszar gminy Wieniawa zalicza się do obszaru zmiennego, typowego dla strefy przejściowej pomiędzy kontynentalnym a morskim. Taki charakter wynika z różnorodności wpływów kształtujących jego właściwości i zróżnicowania czynników geograficznych takich jak: położenie geograficzne, ukształtowanie powierzchni, wysokość bezwzględna i względna, pokrycie terenu, stopień zurbanizowania. w zależności od roku przewaga klimatu kontynentalnego powoduje występowanie okresów suszy w okresie wiosenno-letnim, w przypadku przewagi klimatu morskiego okresowo występują nadmierne opady i powodzie. Cechy klimatu zmiennego widoczne są na tym obszarze i charakteryzują się następującymi elementami: średnia temperatura w roku kształtuje się na poziomie 8,5°C, lato trwa przeważnie 90-95 dni, zima zaś ok. 85 dni. Średnia temperatura stycznia wynosi - 3 °C, a lipca 18°C. Roczna suma opadów waha się w granicach 300-500 mm.

 

Wody powierzchniowe

Gmina Wieniawa zalicza się w całości do systemu rzecznego Wisły, ponieważ znajduje się w dorzeczu jej lewobrzeżnego dopływu – Radomki. Radomka przyjmuje na tym obszarze kilka dopływów, zazwyczaj niewielkich strumieni. Spośród nich wyróżnia się prawobrzeżna Jabłonica. Wypływająca w Lasach Przysuskich Radomka liczy 106 km długości. Na gminę Wieniawa przypada ponad czwarta część jej długości – około 20 km. Zlewnia rzeki licząca 63 km² stanowi 61 % powierzchni gminy. Radomka wpływa na jej terytorium w Skrzynnie. Rzeka płynie na wschód wzdłuż krawędzi morfologicznej, głęboką doliną. Dolina rozszerza się przed Sokolnikami Mokrymi. Za Sokolnikami Radomka jest rzeką uregulowaną. Po przekroczeniu linii kolejowej Radom-Tomaszów Radomka zasila kompleks dużych stawów rybnych utworzonych na gruntach Kłudna. Po ich opuszczeniu przyjmuje wody Szabasówki. Lewobrzeżne , krótkie uregulowane cieki, zasilające niegdyś Radomkę między Kłudnem i Brudnowem spływają obecnie bezpośrednio do zbiornika wodnego Domaniów.

n

Rysunek 5 Wody powierzchniowe Gminy Wieniawa

Jabłonica ma swoje źródła na pograniczu województw – mazowieckiego i świętokrzyskiego. Jej długość całkowita wynosi prawie 30 km. Toczy swe wody na przeszło 14  kilometrowym odcinku i odwadnia 25,5 km² południowej części gminy. Na jej teren wpływa między Rykowem a Pogroszynem. Za Rykowem wpada jej najdłuższy dopływ, dwunastometrowa Rykówka, która wypływa w Lasach Przysuskich koło Bolęcina. Po przyjęciu Rykówki Jabłonica płynie doliną rozszerzającą się w kierunku północnym. Przed Koryciskami Jabłonica przyjmuje ostatni z większych dopływów – siedmiokilometrowy ciek wodny. Za Koryciskami Jabłonica przybiera kierunek północno-wschodni i przez trzy kilometry płynie prawie prostolinijnie. Po przekroczeniu drogi krajowej rzeka kieruje swe wody na północ. Następnie płynie opuszczając gminę, by połączyć się z Szabasówką. Po kilometrze wspólnego biegu wody obydwu rzek wlewają się do Radomki, która opuściła stawy w Kłudnie.

Rzeki gminy Wieniawa podobnie jak wszystkie rzeki regionu, charakteryzują się wezbraniami typu roztopowego na przełomie lutego i marca oraz wezbraniami letnimi przypadającymi w lipcu i sierpniu.

Wcześniej dolina rzeki Radomka, gdzie znajduje się obecnie zbiornik Domaniów, miała zupełnie inną infrastrukturę. Na dnie doliny znajdowały się zabudowania gospodarstw rolniczych należące do niektórych miejscowości występujących w najbliższym sąsiedztwie zbiornika. Do poszczególnych gospodarstw dochodziły drogi, które łączyły poszczególne miejscowości. Budowa zbiornika wodnego spowodowała całkowitą likwidację istniejącej infrastruktury. Na zmianę krajobrazu przyzbiornikowego wpłynęło również rozplantowanie plaż zarówno od strony Wólki Domaniowskiej, gdzie złagodzono nachylenia brzegów oraz od strony Kalenia wcięto się nieco w obrzeże lasu, które schodziło do wody zbiornika.

Radomka wraz z Szabasówką i Jabłonicą zasilają zbiornik wodny Domaniów.