W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dodatkowo, korzystanie z naszej witryny oznacza akceptację przez Państwa klauzuli przetwarzania danych osobowych udostępnionych drogą elektroniczną.
Powrót

Zabawy relaksacyjne

Logo przedszkola: na niebieskim tle nazwa przedszkola, obok tego wizerunek Żubra Pompika
Tułów
  1. Korzyści:

Zabawa odbywa się w całkowitej ciszy. Bezruch jednego z uczestników wprowadza do zabawy spokój i ułatwia koncentrację.

  1. Materiały:

Zbędne.

  1. Przebieg ćwiczeń:

Podczas zabawy rodzic zamienia się w nieruchomy posąg, dziecko zaś naśladuje rzeźbiarza. Należy zatem wcześniej pokazać dziecku, na czym polega i jak wygląda praca rzeźbiarza.

Dziecko jest rzeźbiarzem, rodzic blokiem kamienia, z którego powstanie rzeźba. Kamień pozostaje nieruchomy. Rzeźbiarz przesuwa poszczególne część ciała rodzica, uderzając lekko dłońmi w przyszły posąg i nadając mu wybraną przez siebie pozycję.

Rzeźby mogą również powstawać z bryłek gliny lub plasteliny. Rzeźbiarz wykonuje wówczas ruchy przypominające lepienie, aby nadać posągowi odpowiedni kształt.

  1. Wariant ćwiczeń:

W zabawie drugi rodzic może posłużyć za modela – przyjmuje pozę, którą rzeźbiarz-dziecko musi odtworzyć ze swojego „kamienia”.

Sztuće i talerze
  1. Korzyści:
  • Ćwiczenie sprzyja rozwojowi i wyostrzeniu słuchu. Uważnie patrząc i słuchając dziecko odpręża się i uspokaja.
  1. Materiały:
  • szklanka, łyżka, nóż, widelec, płaski i głęboki talerz.
  1. Przebieg ćwiczeń:
  • Dziecko układa na stale przybory kuchenne. Ich ilość może być różna, zależnie od wieku dziecka.
  • Uderza ostrzem noża o kolejne przedmioty, wsłuchując się w wydawane przez nie odgłosy.
  • Czyni tak dwu- lub trzykrotnie, aby poznać różnice między poszczególnymi dźwiękami.
  • Zapamiętuje i nazywa źródło każdego z dźwięków.
  • Rodzic zasłania opaska oczy dziecka uważając, żeby nie przysłonić zarazem jego uszu.
  • Potrąca leżące na stole przedmioty najpierw w takiej kolejności, w jakiej zostały ułożone, później w dowolnej. Słysząc te odgłosy, dziecko powinno rozpoznać przedmioty będące ich źródłem.
  1. Wariant ćwiczeń:

Dziecko nie ma zasłoniętych oczu, lecz zestaw przyborów kuchennych pozostaje ukryty przed jego wzrokiem za małym parawanem (takie same przedmioty leżą również w zasięgu ręki dziecka). Rodzic uderza poszczególne przedmioty, dziecko wsłuchuje się w usłyszane odgłosy, a następnie:

  • Szuka za parawanem przedmiotów, które rozpoznało po wydawanym dźwięku.
  • Układa przed sobą trzy lub cztery przedmioty z własnego zestawu w takiej samej kolejności, w jakiej je usłyszało.

 

{"register":{"columns":[]}}